Za pierwszą sygnalizację świetlną uznaje się urządzenie zamontowane na skrzyżowaniu ulic Bridge Street i New Palace Yard w Londynie, niedalekoPałacu Westminsterskiego. Kostruktorem jej był inżynier kolejnictwa J. P. Knight. Sygnalizację uruchomiono 10 grudnia 1868. Był to sterowany ręcznie semafor z lampą gazową, która wysyłała zielone i czerwone sygnały. Instalacja działała do 2 stycznia 1869, kiedy to nastąpił wybuch gazu[1].1914 – pierwsza elektryczna sygnalizacja świetlna (zielono-czerwona), Cleveland (USA)1920 – zaczęto stosować oznaczenie trójkolorowe, Detroit (USA)1922 – po raz pierwszy skoordynowano sygnały na sąsiednich skrzyżowaniach, Salt Lake City (USA)1928 – uruchomiono pierwszą sygnalizację uzależnioną od sytuacji w ruchu (akomodacyjną), reagującą na sygnał klaksonu samochodu, Baltimore(USA)1933 – po raz pierwszy zastosowano sygnalizację wzbudzaną przez pieszych1959 – sygnalizacja uliczna zaczęła być sterowana komputerowo, Toronto(Kanada)w PolscePierwsza sygnalizacja świetlna została zamontowana na skrzyżowaniu Alei Jerozolimskich i ulicy Marszałkowskiej w Warszawie w 1926 roku. Po wojnie, wraz z odbudową miast i ulic instalowano równocześnie sygnalizację świetlną.1967 – pojawiła się pierwsza sygnalizacja wzbudzana przez pieszych (ul. Grójecka, Warszawa)1968 – po raz pierwszy w Polsce zastosowano system skoordynowanego sterowania sygnalizacją, Warszawa1974 – uruchomiono pierwszą w pełni akomodacyjną sygnalizację wielofazową.
